◄███▓▒░░ -[ Xatirələr durağı ]- ░░▒▓███►

یاغیش

یازار:‌حسین واحدی

آیین‌شایین، هاوا چاخدی. بولودلار دیسكینیب آغلادی.

Yağış

yazar: Hüseyn vahidi

"صباحی" ایللیك اؤیكو اؤدولو(بیرینجی ایل-1392)

SABAHI SHORT STORY AWARD :2013

اؤدول: بیر میلیون تومن (بیرینجی اؤیكو اوچون)

(ایلك اون اؤیكو اوچون یادیگارلیق هدیه و تقدیر لؤوحه سی وئریله‌جك.)

- اثرلرین گؤندرمه مؤهلتی:  31 شهریور 1392

- یاریشمانین سونوجو اعلان ائدیلن گون:  1 آذر 1392

- اثرلر آذربایجان توركجه‌سینده و عرب الیفباسیندا یازیلمالی دیر.

- هر یازیچی بیر اثر گؤندره بیلر.

- اثرلرین ایندی‌یه‌دك باشقا یئرده (كیتاب، درگی، سایت) چاپ اولونماماسی گركلی دیر.

- حیكایه لر word دا تایپ اولونوب بو آدرسه گؤندر مه لی دیر:  sabahi.odulu@gmail.com

- اثرله بیرلیكده اؤزونوزدن بیر قیسا بیوگرافی گؤندرین.(شكیلینیز، تیلفون نومره نیز اونوتولماسین)

- ایلك اون حیكایه بیر كتابدا چاپ اولونوب یاییلاجاق.

آرتیق بیلگی اوچون بورانی تیكلایین

هامی‌نین دوستو آنتون

یازار: ایستئفان سوئیق

حاضیرلایان: حسین واحدی

حیاتدا چوخ آز آدامین باجارا بیلدیگی ایكی چتین ایش وار. همجینس‌لری آراسیندا بیر نفرده دوشمن قازانما‌دان یاشاماق و داخلی آزادلیغی سایه‌سینده بو یئر اوزونون ان بؤیوك گوجو اولان پولا بویون ایمه‌مه‌ك.

بئله بیر اینسانلا تانیشلیغیم چوخ ساده بیر شكیلده باش توتدو. او دؤنمده كیچیك بیر شهرده یاشاییردیم و بیر گون آخشام اوستو ایتیمی گزدیرمه‌یه چیخمیشدیم. بیردن-بیره ایت عجایب حال‌لارا دوشمه‌یه باشلادی: دلیجه‌سینه یئرده ائشه‌لنیر، زینگیلده‌ییر، اولاییر، آغاج‌لارا سورتونوردو.

بو تئزلیگه یاییلاجاق:

Sevgi yolçuları ... سئوگی یولچولاری

Hikayələr ‌حیكایه لر

حسین واحدی

قوشلارین هوتئلی

یازان: جیل اگلتون

توركجه یه چئویرن: محمد عابدین پور

بیر گون واریدی. بیر گون یوخویدو. گونلرین بیر گونونده بیر قوجا ننه وار ایدی. او تك قالماغی سئویردی. او هر زامان دئییردی: یالقیز یاشاماق چوخ گؤزل دیر.

بیر گون قوجا ننه پنجره دن ائشییه باخاندا گؤردو یوزلرجه قوش باخجاسیندا آغاجین اوستونه قونوب یووا دوزلدیبلر و جوججولتو سسی هر یئری گؤتوروبدو.

قوجا ننه چیغیردی: «بورادان چیخین گئدین. من تك یاشاماغی سئویرم.» آمما قوشلار باغچادا قالیب بوتون گونو سس سالیب اویان بویانا اوچدولار. او چوخ راحاتسیز ایدی.

یاز گلنده قوشلار لاپ چوخ جوججولده دیلر. قوجا ننه دئدی: «بو نه سس دی؟» پنجره دن ائشییه باخاندا گؤردو؛ قوشلار آغاجین بوتون بوداقلاریندا جوجه له ییب لر.

آنا قوشلار آغاجین اوستونه قونوب قوزانیردیلار. جوجه لرینه یئر قوردو، پیسپیسلی و تیرتیر گتیریردیلر. اونلار بوتون گونو اویان بویانا اوچدولار.

قوجا ننه قیشقیردی: «ائی وای بو قوشلارین الیندن، من یالقیز قالماغی ایسته ییرم.»

بیر نئچه گون سونرا آداملار قوشلارین گؤرمه یینه گلمیشدیرلر. اورا، اوتوبوس و اینسانلاریلا دولموشدو. بؤیوك لر آغاجین آلتیندا شكیل سالیردیلار. اوشا قلاردا اویناییردیلار.

قوجا ننه هیرسلانیب دئدی: «من تك یاشاماغی سئویرم.»

نئچه آی ‌سونرا بیر گون، قوجا ننه یوخودان دوراندا، قوشلارین سسینی ائشیتمه دی. نه قوش قالمیشدی، نه یووا، نه ده جوجه!

قوجا ننه گؤی ده كی قارلی بولودلارا باخیب دئدی: «آخ قیش گلیر، چوخ یاخشی. قوشلار گئتدیلر. ایندی دینج یاشایا بیله رم.»

قیش گئچی. قوجا ننه باغچاسینا ییغیشان آدام لاری، شكیل سالانلاری و آغاج لارین آلتیندا اوتوران اوشاق لاری اؤزله دی و قوشلاری گؤیلو ایسته دی.

بونا گؤره ده قوجا ننه بیر تابلو دوزه لدیب، آغاجدان آسلادی: «قوشلارین هوتئلی»

سونرا بیر یاز گونو قوجا ننه یوخودان دوراندا، قوشلارین جوججولتوسونو ائشیتدی. پنجره دن ائشییه باخاندا گؤردو هر یئر قوش ایله دولوبدور. چوخ سئوینیب دئدی:

قایناق:

http://huseynvahedi.ir/post/178

ایشسیز

یازان: حسین واحدی

یولوندا گئدیب، دام- دووارا باخیردی. بیری دئییردی- بیری گولوردو. بیری ساواشیردی، بیری ماشینی ندا ماهنی آچیب، سسین اوقدر چوخالتمیشدی، ائله بیل اؤزگلره ایسته نیلن ماهنی لارینی یاییر. بیری هارای چكیردی گلین آپارین یئرآلمانین اوچ كیلوسو ایكی مین تومن و...

 آیخان ایسه ایره لى، گئدیردی. آنسیز، گؤزو بیر كاغیذا چارپدی، «ایكی نفر ساده ایشچی، قوتو باغلاماق اوچون ایسته ییریك، تئلفون نومره سی ایله آدرسینی ده»-یازمیشدی. سئوینیب تئز كاغیذی دوواردان قوپاردیب، موبایل ایله یازدیقلاری تئلفون سایی سینا زنگ آچدی. بیر خانیم تئلفون دا دانیشیب، صاباحیسی گونه آیخانا واخت وئردی. سحر تئزدن آیخان سئوینه-سئوینه یوخودان اویانیب ایشچی آختاران بیلدیریشی وئرن شیركته ساری یوللاندی...

آیخان شیركت ده، ایداری بؤلومونه گئتدی. ایچری گیریب اورداكی آداما: «ایش اوچون گلمیشم» دئدی. كیشى هئچ نه سوروشمادان، «پارتین وار؟»-دئیه سوروشدو!

 آیخان، «یوخ» جوابی وئردیگینده، كیشی، گؤزلرین بره لدیب، «ائله ده، سؤزو اوزالتمایاق، گوله-گوله، هله لیك!»-دئدی.

Vətən sağ olsun

yazan: Hüseyn vahedi

Bir an ayaq üstdə durub, neçə addım atmaq, dörd iliydi ona həsrət olmuşdu. Ata-ana yardımı ilə hər işini edirdi. Dörd il bundan öncə Ayaz-ın bir araba toqquşmasında, iki ayağı-da sınıb beli isə ağır zərbə görmüşdü. İmam Riza (ə) ziyarətinə gedəndə, "ya imam Riza (ə) mənə şəfa ver düzəlim, torpaqlarımızı düşmən əlindən qurtarmaq üçün Qarabağ savaşına gedim" – demişdi. Ana-sı ilə ata-sı əllərindən gələni əsirgəməmişdirlər. Ata-sı ev-lərində satıb Ayazın müalicəsinə xərc etmişdi, ana isə bütün qızılların. Doktorlar yavaş-yavaş Ayazın sağalmasına ümüdlənirdilər. Ayaz namazdan sonra saatlarca Quran oxuyub Tanrı-yla munacat edirdi...        

Bala-bala ayaqları üstündə yol getməyi bacara bilmişdi. Sevincindən nə edəcəyini bilmirdi. Ata-anasına "yaşam boyu, sizə borcluyam"-deyirdi. Ayaz bir daha sağlamlığı ələ gətirib, arzısına yetişmişdi. O əsgərligə getməyi düşünürdü. Əmisi oğlu Aydın-la birlikdə əsgərliyə getməyə qərar vermişdirlər. Aydın-ın əsgərlik vaxtıydı, Ayaz-ın isə iki il xəstə olduğu üçün əsgərliyindən keçirdi. İkisidə əsgərliyə getmək hazırlıqların aparıb yollanmaq günü gəlib çatmışdı. Ata-anaları onları yola salmağa gəlmişdirlər. 

Vətən övladları bir-bir ata-analarından sağollaşıb otobusa minirdirlər. Ayaz-ın ata-anası ondan ayrıla bilməyirdilər. Onların əzdirib becərdikləri elə təkcə bu bir uşağıydı...                                                                     

Otobus yola düşmüşdü. Ayaz yolların gözəlliyinə baxa-baxa, düşünürdü. Aydın isə yanındakı əsgər ilə danışırdı. Axşam üstüydü, günəş Bakı-dan sağollaşmaqdaydı. Otobus saxlov-a yetişmişdi. Əsgərləri saxlovun içərisinə apardılar...                        

İki ay, savaş öyrətimi, tezliklə sona çatdı. Əsgərlərin çoxu Qarabağ-a yaxın saxlovlara yollanıldılar. Ayaz ilə Aydın, bir yerə düşmüşdürlər. Günlər çox hızlı gedirdi və ana torpağa qulluq etmək onları gücdən salmırdı. Axşamları düşmən yaxın kəndlərə atəş açıb oradakı silahsız əsgərləri qorxuya salırdı. Ayaz ilə Aydın isə o atəşli xəttin ən yaxınlarındaydılar və hər gün başqa yoldaşları ilə birlikdə keşik verirdilər...                              

Günəş dağların başından əsgərlərə salam verə-verə göyə yüksəlirdi. Gündüün o çağında, bir əkinçi qaça-qaça saxlova sarı gəlirdi. Aydın, "dayan-dayan! ... səninləyəm dayan" –deyib, kişi dayanandan sonra "yüz başı-nı görmək istəyirəm" –dedi! Aydın tez yaxında olan əsgərlərin birindən yüz başı-nın çağırmasını istədi. Əkinçi, vay xəbəri gətirənlər kimi ağlaya-ağlaya başını döyürdü. Yüz başı əsgərlərə "qapını açın içəri gəlsin" –buyuruq etdi. Kişi içəri gəlib yüz başıya " sayın yüz başı, ailəm, qohumlarım, kəndlilər, ... hamısını düşmən gecə ilə qırıbdı!" –deyib, bir daha baş-gözünü döydü. Kişi "gecə yarısı Erməni-lər kəndi basıb, kiçikli-böyüklü hamını şəhid ediblər, məndə o gecə kənddə olmadığım üçün diri qalşışam" –Artırıb, "məndə ölüb bu günü görməyəydim" –dedı. Bütün saxlovu kədər bası. Hamı səssizcə öz işindəydi. Bəzilər göz yaşlarını saxlaya bilmədilər. Yüz başı, bu acı xəbəri mərkəzə verib neçə əsgər ilə birlikdə,  saldırı olan kəndə getdilər. Ayaz isə gedənlərdəniydi. Az qalırdı  yürəyi yerindən çıxıb, partlasın. Odlu baxışlarıyla bölgəyə baxırdı...                    Tanrım! Sən yaratdığın əşrəf-i məxluqat bunlardılarmı? İnsanda bu qədər yabanlıqmı (vəşiliqmi) var? Yerə-göyə atəş açıb, qurşunlar vurmuşdurlar. Körpə, qoca, gənc, qadın, kişi ... hamını öldürmüşdürlər. Yaxın kəndlərdən gələnlərin yardımı ilə şəhidləri quylayıb, əsgərlər isə əsgər evinə döndülər. Ayaz, "orda olub, düşməni qırardım" –deyirdi. Amma nə fayda...                               

 Axşam çağlarıydı, Günəş doğa-ya sərmiş qızıl ilə parlaq saçlarını götürüb aparmaq istəyirdi. Bir azdan yüz başı, əsgərlərə danışmaq üçün onları səsləyib bir yerə yığdı. O "saın əsgərlər! Ölkənin igid qoçaqları, mərkəzin dediyinə görə və əlimizə çatan xəbərlərə görə, düşmən sabah gecə Çiçəkli kəndinə hücüm çəkəcək" –deyib, "bizdə onlarla savaşmağa, gedəcəyik" –artırdı. Əsgərlərin hamısı bir xoş xəbər eşidənlər kimi haray çəkib, bir-birlərini bağrılarına basdılar. Ayaz, Aydına "istədiyim vaxt gəlib çatıb, indi intiqam vaxtıdı" –dedi.      

Səhər çağıydı, yaxın kəndlərdən əzan səsi ətirini göylərə səpələyirdi. Əsgərlər Tanrı-yla munacat edədib, silahların hazırlamaqdaydılar. Bir azdan Çiçəkli kəndinə doğru yürüyəcəkdirlər.                                                     

Gün orta olmuşdu. Günəş yaz-ın gözəl çağında doğaya hükümət edirdi. Kəndin adamları, uzaqdan əsgərləri görüb, sevindilər. Əsgərlər savaş arabalarıyla kəndə yetişdilər. Yüz başı, hər kimsənin harada dayanacığını göstərib, kişilər ilə birlikdə, kəndin ağ saqqalının evinə toplandılar. Qadın-lar ilə uşaqlar bir arxayın sığınacağa aparıldılar...                                                                       

Üç gecə-gündüzüydü əsgərlər kənd-dəydilər. Düşmən o üç gündə kənd-də gəlməmişdi. Kəndlilərin istəyi ilə, onlar bir gecədə orada qalmmalı oldular. Gündüz, gecə olmuşdu. Saat üçü göstərirdi. Ayaz ilə Aydın bir yerdəydilər. Onlar dörd gözlü buyan-oyana baxırdılar. Ayaz, Aydına "elə bil, üz-üzə olduğumuz, təpədən bir zadlar aşağı düşürlər" –dedi. Aydın hər yana baxıb ber zad görmədi. Ayaz diqqətlə birdə baxanda düşmən əsgərlərinin birinin kimlik boyun bağsının parlamasını görüb, tez yüz başı-ya xəbər verdi. Əsgərlər silahların atəş açmağa hazır etdilər. Yüz başı, əsgərlərə "mən deyəndə, atşə açın" –deyib öz yerinə getdi... 

Yüz başı-nın atəş açın səsi ilə, qurşunlar açıldı! Düşmən çox yaxınlaşmışdı. Özlərin tapana neçəsi həlak oldu. Qalanlar, qayalar arxasında gizləndilər. İgid əsgərlər neçə saatıydı Düşmənlə döyüşürdülər. Ayaz ilə Aydın bir-birə yardım edib, düşmənə qurşrn açırdılar. Düşmənin çoxunu bunlar həlak edirdilər... Düşmən bunu anlamışdı və çalışırdı o açı-nı bağlasın ... və Ayaz vuruldu...                                                                           

Ayaz-ın harayı yer-göyü sökə-sökə kəndə dağıldı. Qan axar bulaq kimi Ayazın bədənindən yerə axırdı. Aydın tez Ayaz-ı onlarla gələn doktorun çadırına apardı. Onların yerinə iki başqa əsgər keçib, yenə düşməni atəşə bağladılar. Aydın ağlayırdı. Ayazın qanı kəsilmirdi. Ayazı arabaya mindirib, xəstə xanaya aparmaq üçün yola düşdülər. Ayaz bayılmışdı. Aydın isə arabadaydı. Aydın, Ayaz-a "gözlərini aç, indi yetişərik" –deyirdi. Bir azdan Ayaz gözlərini açdı. Hüşü başına gələr-gəlməz, Aydin-a baxıb, "sonunda, arzıma çatıb, vətənə layiq bir oğul oldum" –dedi. Aydın göz yaşlarını saxlaya bilməyirdi...                                                                        

  Araba sürətlə gedirdi. Telsiz-dən yüz başı-nın səsi gəldi. Əsgə! Əsgər! Aydın cavab verib "buyurun sayın yüz başım" –dedi. Yüz başı uca səs ilə bağırıb dedi: Ayaz, oğlum!... Sən yaşamalısan... Sizlərin candan keçmələrinizlə düşməni həlak etdik... Bütün kəndliləri qoruduq...                                                                                                 

 Ayaz gülümsəyə-gülümsəyə, ağlayırdı! Tanrı-ya şükür edirdi. Aydın-a baxıb dedi: ana, mənim üçün ağlamasın, de! Oğlun qoçaq bir oğul kimi, vətən yolunda canından keçdi. Ona "VƏTƏN SAĞ OLSUN" –de. O anda Aydın, Ayaz-ın üzündən öpüb, "sən yaşamalısan" –dedi. Ayaz gülümsəsini pozmayıb, qoçaq igid kimi, gözlərini dünyaya bağladı...                                                            

Yazan : Hüseyn Vahedi – Urmiyə - 2011

آذربایجان اوشاق ناغیل لاریندان

 تولكو و حاجی لئیلك

گونلرین بیر گونو بیر حاجی لئیلك ایله بیر تولكو قارداشلیق ائدیردیلر. اونلار بیر یئرده چیخیر، بیر یئرده گزیردیلر. بیر گون تولكو حاجی لئیله یه دئدی:

ـ قارداش، آخشام بیزه قوناق گلرسن؟

حاجی لئیلك او گون آخشامادك چؤرك یئمه دی، اؤزونو تولكونون قوناقلیغینا ساخلادی. آخشام حاجی لئیلك قارداشلیغی تولكونون ائوینه گلدی. تولكو دوردو بیر قازان دووغا بیشیردی. بیر بوشقابا تؤكدو، سوفره یه گتیردی. یئمه یه باشلادیلار. حاجی لئیلك هر دفعه دیمدیگینی اوزادانا آنجا بیرجه دوگو گؤتوره بیلیردی. او، بئش- آلتی – دوگو گؤتورمه میش تولكو دووغانی تامام یالاییب قورتاردی.

حاجی لئیلك آج قالدی. اؤز- اؤزونه دئدی: « یاخشی، آی تولكو، عوضینی سندن چیخارارام».

حاجی لئیلك او گئجه ساباحادك آجیندان یاتا بیلمه دی، قارنینی اوووشدورا- اوووشدورا قالدی.

بیر نئچه گون كئچدی. بیر گون حاجی لئیلك ده دووغا بیشیریب، قارداشلیغی تولكونو قوناق چاغیردی. حاجی لئیلك دووغانی بیر بارداغا تؤكوب سوفره یه قویدو. سونرا اوزو دیمدیگینی سالیب بارداقداكی دووغانی تامام ایچدی،  تولكو آنجاق بارداغین قیراغینا تؤكولنلری یالادی. او، گئجه آج- آجینا یاتدی. سحر تئزدن دئیینه- دئیینه اؤز ائوینه گلیب دئدی: «سندن منه قارداش اولماز، من سنی یئییم، سنده تاماشا ائله».

 بیر موددت كئچدی. تولكو اوره ییندن آجیغینی چیخارتمادی. بیر سحر تئزدن تولكو، حاجی لئیله یین یانینا گلیب دئدی:

ـ قارداش، اوره ییم برك داریخیر، دور گئدك گؤی چمنده بیر آز گزك.

حاجی لئیلك راضی اولدو. هر ایكی سی بیر- بیرینه قوشولوب، بیر چمنه چاتدی. تولكو دئدی:

ـ قارداش، گل بو چمنده بیر آز یاتاق.

یاشیل چمنده اوزاندیلار. تولكو اؤزونو یالاندان یوخویا ووردو. حاجی لئیلك، یوخویا تزه جه گئتمیشدی، تولكو بیردن یئردن قالخدی، حاجی لئیله گین بوغازیندان توتماق ایسته ینده، حاجی لئیلك اویانیب دئدی:

ـ قارداش نه ائله ییرسن؟

ـ تولكو دئدی: سنی یوخودا گؤرموشدوم، اونا گؤره سنی اؤپمك ایسته دیم.

 حاجی لئیلك اونون حیله سینی باشا دوشدو. اؤز- اؤزونه دوشوندو.

ـ « یاخشی، گؤرك كیم كیمی اؤلدورر».

او، تولكویه دئدی:

ـ قارداش، داها یاتمیرام، گل منیم قانادلاریمین اوستونه مین، هاوایا قالخاق، بیر آزدا گؤیده گزك، سونرا گلیب آرخایین یاتاریق.

تولكو حاجی لئیله گین قانادلارینین اوستونه میندی. حاجی لئیلك هاوایا قالخدی. بیر چوخ قالخاندان سونرا سوروشدو:

ـ قارداش نئجه گؤرونور؟

ـ خیرمان بویدا.

حاجی لئیلك بیر آزدا قالخیب سوروشدو:

ـ قارداش ایندی نجور گؤرونور؟

ـ تولكو دئدی:

ایندی هئچ گؤرونمور؟

ـ حاجی ائیلك دایانیب دئدی:

قارداش داها قانادلاریم آغریییر، دوش بیر آز دینجه لیم.

تولكو یالواریب دئدی:

ـ آی قارداش باشینا دؤنوم، قوربانین اولوم، من نه تهر دوشوم؟ آماندی منی آشاغی ایندیر.

حاجی لئیلك دئدی:

ـ قانادلاریم آغریییر، دوشمه سن سنی یئره سالاجاغام.

تولكو چوخ یالواریب، یاخاردی، گؤزلرینین یاشینی تؤكدو، آمما حاجی لئیله یی اوره یی یومشالمادی. حاجی لئیلك اونو توللاییب دئدی:

ـ حیله چی تولكو، بو منی یوخودا اؤپدویونون عوضیدیر.

تولكو یئره دوشوب، شیل- كوت اولدو. حاجی لئیلك ده بالالارینین یانینا گلیب، كئف له گون كئچیردی.

حاضیرلایان: حسین واحدی

قایناق:

آذربایجان اوشاق ناغیل لاری/ معصومه اژدری

كؤچمن قارانقوش

سون باهار گلمك اوزره دیر. یولداشلاریم دئییر: قالدیغیمیز یئردن باشقا یئره گئده جه ییك. آتامدان سوروشاندا: هاراگئده جه ییك؟ من تانیمادیغیم یئرلردن سؤز آچیر.

هردن اؤز- اؤزومه ائله داریخیرام! دئییرم نه اولار ائله بو یام-یاشیل یئرده قالیب یاشایاق. آمما آتام دئییر: بیر آیین ایچینده بورادان گئتمه سك هامیمیز سویوقدان اؤله ریك. قارانقوش لار ایسی یئرده یاشایارلار. ائلیمیزین بؤیوگو دئییب: ایكی گوندن سونرا اورمو گؤلونون یانینا گئده جه ییك. آتام دئییر، اورمو گؤلو، چوخ گؤزلدیر و اورادا آیاقلاری اوزون فیلامینقولار، ساری جئیرانلار، قوچ لار و... یاشاییرلار.

ایندی چوخ ماراقلی اولموشام تئزلیك له قالدیغیمیز یئردن اورمو گؤلونو گؤرمه یه گئدم...  كؤچمك گونو گلیب یئتیشمیشدی و یولداشلاریم ایله بیرلیكده بیر قیراقدا اوچماغا حاضیر اولموشدوق، ائلین بؤیوگونون اوچماغی ایله هامیمیز گؤیه ساری یوللاندیق، شهرلرین اوستوندن كئچنده اوشاق لارین هامیسی بیزه ال ساللاییردیلار و ائله بیل اونلار بیزیم له بیرگه اوچماق ایسته ییرلر...

یول چوخ اوزونویدو، آمما هئچ یورولماق بیلمه ییردیم، یالنیز اورمو گؤلونه چاتماق ایسته ییردیم، بؤیوكلو-كیچیكلی داغلاری، اورمانلاری، شهرلری آشیب گئدیردیك. گئتدیگیمیز یئره آز قالیردیق، آتام، آنام ایله بیر لیك ده یانیمدا اوچوردولار و من چوخ سئوینیردیم.

... اوزون یولجولوقدان سونرا، آرزیسین چكدیگیم یئره یئتیشمیشدیك، آمما اورمو گؤلو... اورمو گؤلو من آرزیسین چكن دئیلمیش، چوخ آغلادیم بورا گلدیگیمه، بورا چؤلدن باشقا بیر زاد دئییلمیش، آتام یانیما گلیب، آغلاما قیزیم بورا سولو بیر گؤلویدو، قوروماسینین ندنین بیلمه ییرم، سنی آپاراجاغام گؤزل «وان» گؤلونه، دئییرلر اورا چوخ سولو و گؤزل دیر... سن آغلاما، گؤزل قیزیم ...

آدام اولماق!